Παυσίλυπον

Αναδρομές, μονόλογοι παιχνίδια του μυαλού στο φως και στο σκοτάδι. Του νου οντότητες, ιδέες, δυνάμεις του ασυνείδητου. Πόθος τραχύς και βασανιστικός αίμα του έρωτα από καιρό κλεισμένη η πληγή. Μα ξεγελάστηκα με μύθους. Είδωλο του Μενέλαου στην Τροία και η δική μου Ελένη να υφαίνει με κόμπους πολλούς την μοίρα που δε διάλεξα… Ανυπεράσπιστοι μικροί θεοί μπροστά στον ανελέητο πόθο. Αλεξάνδρα Ζάγκα Φωτογραφία: Ποζουκίδου Κέλλυ

Θα μείνω πάντα πέτρα κυλούμενη στο χώμα ουδέποτε θα γίνω βραχάκι εγκλωβισμένο στα βρύα και στην άμμο, είπε Σέβη Κωνσταντινίδου Φωτογραφία BozenaS/pixabay

Σαν βρεθείς απόγιομα στον ποταμό της λήθης, έχοντας στη ματιά τον πορφυρολουσμένο ήλιο, οι θύμησες οι παλιές μαύρα πουλιά θα γίνουν. Στην θέση τους χρώματα θα 'ρθούν, το γαλάζιο, το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κενό τους να γεμίσουν. Μέσα σε θέαμα λαμπρό θε να ξεχάσεις και τ’ όνομά σου, μαζί κι όλες τις πίκρες και τα βάσανά σου. Τα ασημόλαμπα νερά τα πάντα θα ξεπλύνουν, όλα τα ανυπέρβλητα, μεμιάς, μικρά θα γίνουν. Τότε θα σου φανεί εκείνη την ώρα να γεννιέσαι, χωρίς πριν, χωρίς μετά, μόνο για τούτη τη στιγμή, που στον καθρέφτη του νερού κοιτιέσαι. Από μέσα του η νύμφη, που τον κατοικεί, σοφά θα σου μιλήσει: « Άνθρωπε, ξαπόστασε από τον πολύ σου αγώνα, και νιώσε πώς η ζωή είναι γλυκιά ακόμα». Χριστίνα Αλεξίου Φωτογραφία MabelAmber/ pixabay

Γράφω γράφω όλη μέρα το βαρέθηκα το χαζοκούτι και τον υπολογιστή. Τη μισή μας ζωή εκεί μέσα την περνάμε και την άλλη μισή κοιμόμαστε. Τρέχα γύρευε. Και γράφω για ποιόν, για τι δεν ξέρω. Για 'μένα για 'σένα μπορεί. Για να περάσει η ώρα ίσως. Το καθένα χωριστά και όλα μαζί. «Scripta manent» λένε και τι σημασία έχει; Κανείς δε διαβάζει πια. Κάποιοι παίρνουνε κομμάτια τ’ αλλάζουν καταπώς λογίζουν άλλοι πάλι γράφουν ότι τους κατέβει αλήθεια ψέματα ποιος ξέρει; Αρκεί μονάχα ένας να τους πιστέψει και δώσ’ του φωτιά της γης οι απελπισμένοι. Μα όσο εύκολα παίρνουν φωτιά άλλο τόσο εύκολα ξεχνάνε όταν όλα πάλι «καλά πάνε» Εσύ πρόσεχε μονάχα όταν είσαι πεσμένος πως θα σηκωθείς μη σε ζώσουνε τα φίδια – που νεκρανασταίνονται σε κάθε κρίση ή δύσκολη στιγμή- και δηλητηριαστείς. Από το φόβο σου θα τραφούν για να σου δώσουν πίσω μίσος και φαρμάκι. Τότε θα πέφτεις χωρίς σταματημό και η κόλαση δεν θα έχει τελειωμό. Με μία διαφορά τώρα που εί...