Δικαιολογίες





Έρχεται συχνά
μερικές φορές και κάθε βράδυ
θα ακουμπήσει το χέρι στο μέτωπο
θα χαϊδέψει το κεφάλι
και καθώς τα σγουρά της τα μαλλιά
θα πέφτουν στο πρόσωπό μου
εγώ θα παίξω με κείνη την ατίθαση μπούκλα
που πάντα ξέφευγε
θα μυρίσω την ανάσα της
και θα κλείσω τα μάτια
όπως τότε που τίναζα τα πόδια και τα χέρια
στο μικρό κρεβάτι.
Θέλω να ξέρω, της λέω, τί δικαιολογίες
βρίσκεις και το σκας από κει πάνω
κάθε τρεις και λίγο
Α, απλά πράγματα, μου λέει - πάω μια βόλτα,
πάω να ρίξω μια ματιά, δεν αργώ, έρχομαι αμέσως,
θέλετε να φέρω τίποτα; ναι, εδώ κοντά θα είμαι.
Ύστερα με σκεπάζει
μου ρίχνει το τελευταίο φιλί
και αφού βεβαιωθεί πως
η μπαλκονοπόρτα είναι κλειστή
παίρνει την ανηφόρα.
Μάνες, δεν γλιτώνεις ποτέ από δαύτες.



Σέβη Κωνσταντινίδου
Πρώτη Δημοσίευση
Φωτογραφία pixabay/kellepics 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ποδιά της μάνας

Το έβγαλες;