Αντιπερισπασμός

Ήθελα να σου μιλήσω 

για το χρώμα του αέρα 

που με ξυπνάει χαράματα τα πρωινά

για τον κάματο της σκέψης 

που ξεγλιστράει μέσα απ΄ το κλειδωμένο συρτάρι

για την καταπίεση της πράξης 

που με στοιχειώνει με τα πρέπει της
καθώς κρέμεται απ΄ το ταβάνι
για κείνη την άτακτη φλεβίτσα
που παίζει κάθε τόσο ταμπούρλο στον λαιμό μου

ήθελα…

τελικά το μόνο που σου είπα

ήταν 

δες

κι άπλωσα το χέρι  

στη μικρή πασχαλίτσα 

που σκαρφάλωνε τον άσπρο τοίχο 

του σπιτιού

Σέβη Κωνσταντινίδου 

Πρώτη Δημοσίευση

Φωτογραφία pixabay