Ήρωες





Κάθε βράδυ ζητούσε κάποιον να την προστατέψει.
Μια μέρα ήρθε
και έγινε λύκος
έγινε δράκος
«Κανείς δεν θα σε πειράξει
δε θα σ’ αγγίξει
όσο είμαι εγώ  εδώ.
Στο ορκίζομαι, μικρή μου».
Και εκείνη εύθραυστη καθώς ήταν
κούρνιασε στην αγκαλιά του
και άφησε τα μεγάλα χέρια να τη σκεπάσουν.
Σαν πέρασε ο καιρός
ήξερε πως έπρεπε να φύγει.
Εκείνη είχε δυναμώσει
μπορούσε να τα βάλει και με ολόκληρα θεριά
δεν τον χρειαζόταν πια.
Όμως δεν μπορούσαν ν’ αποχωριστούν
ο ένας τον άλλο.
Κι έτσι έμειναν μαζί
όχι από ανάγκη
αλλά επειδή αγαπιόντουσαν βαθιά. 


Μαρία Ορτουλίδου
Φωτογραφία Sleeping with Dragons - Sigmadog

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ποδιά της μάνας

Το έβγαλες;