Απουσία





Ευχές, χρόνια που έρχονται,
χρόνια που φεύγουν,
άνθρωποι που χαράζουν την απουσία τους με λεπίδα.
Κι εμείς εκεί,
πιασμένοι στην αχτίδα του ήλιου,
στην άκρη του φεγγαριού,
να γίνεται η ματιά μας κουρνιαχτός,
το δάκρυ μας ασημένια λίμνη
και  η ανάσα των ονείρων μας χάδι απαλό
και φιλί στο στόμα
γι αυτούς που δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ πια,
γι αυτούς  που ταξιδεύουν στα σύννεφα


Ανδριάνα Γιδαροπούλου
Φωτογραφία pixabay

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ποδιά της μάνας

Το έβγαλες;